Vandaag is het exact een week geleden dat ik gelopen heb. Reden : op mijn vaste loopnamiddag was er geen water (al voor de 4e x in september!) wegens werken in de straat en wanneer er weer water was, moest ik onze dochter gaan oppikken in 't school. En ja, na 't lopen heb ik écht wel een douche nodig, hoor! 's Avonds loop ik liever niet (meer) tussen de bomen als 't al donker is. En in de straten lopen, vind ik frustrerend. Dus nee, 's avonds is ook geen optie, enkel in de zomer (want dan is het overdag - hopelijk - te warm om te lopen). Ik was dus van plan om zondag te gaan lopen, want dan kon onze dochter thuis blijven, bij haar papa, maar (ja, weeral 'n excuus) ik had superzeer aan m'n ... eierstokken. Elke maand heb ik daar erg veel last van. In mijn puberteit ben ik daar zelfs eens van bewusteloos gevallen... Gisteren en vandaag dus ook niet lopen. Te futloos wegens ... u know... Nu ben ik dubbel "gestraft" : ik kan niet gaan lopen en daarbovenop zal ik mijn laatste les moeten hernemen en het hierbij weer moeilijk hebben na zo'n lange tussentijd! zucht.
Hoe doen andere vrouwendit bij 't sporten? Of zijn jullie zo'n straffe madammen die dan toch nog (kunnen) gaan trainen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Bij mij is het zo, dat als ik sport, ik minder last heb van die dingen, maar ik mag ook weer niet tot het uiterste gaan, want dan wordt het juist erger...
Een reactie posten