Zumba

Vorige week mijn eerste les Zumba achter de rug. Hoog nodig.

Heel mijn leven heb ik alles kunnen eten zonder één grammetje bij te komen : zalig! Koffiekoeken, zakken chips, vettige dinges,... Alles mocht en daar werd gretig gebruik van gemaakt. Steeds bleef de weegschaal 52 à 53 aangeven. Perfect. Tot zo'n jaar geleden... Ineens stond de weegschaal op 56. Geen probleem. Dat werd al gauw 58 en nog sneller 60. Mijn zelf bedacht dieet ging in voege : per dag maar 1 kommetje chips ipv een grote zak. En dan ineens, na mijn miskraam, stond de weegschaal op 61,9 kg. Help, het bleef maar stijgen! Tijd om er iets aan te doen. Het chipsdieet werd verstrengd : enkel nog een kommetje chips per dag in het weekend, zoals het de regel is voor onze dochter. Dikwijls vraagt ze ons dan ook "is 't weekend?" en als we dan bevestigend antwoorden, is ze blij. Niet omdat ze mag uitslapen of omdat we dan samen thuis zijn, nee "joepie! chips!". In 't weekend uitslapen doet ze trouwens niet. Steevast is ze 's zaterdags en 's zondags wakker om +-7u20 (en wij dus ook *zucht*), maar op schooldagen moet ik ze om 7u45 uit haar bed sleuren. Nochtans gaat ze tijdens de week vroeger slapen...

Anyway, vorige week mijn 1e les Zumba dus. Superenergieke lesgeefster, met een afgetraind lijf. Superhoog tempo! Zweten! Na het eerste liedje plakte mijn tong reeds tegen mijn verhemelte. Water! En hop, daar galmde het volgende uptempo liedje alweer, en het volgende,... Dat een uur lang. Leuke muziekjes. Ik kon niet echt volgen met de pasjes. En wanneer ik ze dan eindelijk door had, ging ze over naar een ander pasje. Zonder uitleg weliswaar : gewoon nadoen en proberen te volgen was de boodschap. Na de les moet ik meteen - met m'n bezwete lijf - m'n jas en sjaal aandoen, om dochterlief op te halen van haar turnles (eindigt op hetzelfde tijdstip als mijn les en is vlakbij de fitnessclub). Yuk! Daar sta ik dan, te wachten, met een purperen hoofd tussen alle andere ouders. Leuk is anders, maar zo kan ik ook sporten, zonder extra verplaatsingen te doen.

Vandaag was de 2e les. Ik twijfel nog of ik hier mee verder ga, maar ik denk van wel. Er is geen echt groepsgevoel tussen de meiden/dames. Ik wordt steeds geconfronteerd met m'n "nieuw" lichaam. Thuis heb ik niet de gewoonte om voor de spiegel te staan, hoogstens vluchtig er even voorbij huppen, tussen het plassen, tandenpoetsen en het helpen schoolklaar maken van de dochter. Zelf ben ik 's morgens op 5 à 10 minuten gewassen en aangekleed. Moet wel, anders moet ik vroeger opstaan. Bweurk!